HOŞ GELDİN LA !! .. İLHAN POYRAZ YAZDI..

22-Kasım-2011   23:44:06

HOŞ GELDİN LA

 
      Makasa "sındı",cama "cıncık",tuvalete "yüz numara" bacağa "kıç" dediğimiz yıllardı.Büyük veya küçük şehirlere giden hemşehrilerimiz bu kelimeleri kullanmamaya dikkat ediyorlar.Hatta bazı hemşerilerimiz kısa zamanda şehre adapte oluyor ve keçilerin boynuzunu unutuyor,boynuzu değnek görerek kimin caktığını sorabilmektelerdi.Bunlar küçük şeylerdi tabi.Bizim gurbetcilerimizin büyük çoğunluğu İstanbul'dan,Almanya'dan yada Nevşehir-Niğde gibi yakın vilayetlere okumak için gidenlerden oluşurdu.İstanbul'cu gelmiş hoşgeldine gidelim,belki bi cigara ikram eder ümidi ile ziyaret edilirdi.Alman'cılardan ise beklenti daha büyüktü çünkü onlar az kullanılmiş gömlek,ceket veya pantolon türü şeylerin ikram edileceği ümit edilirdi.Birde hacıdan dönenler vardı.Hacı oldukları için elerinin içini öptürürler ve bir hurma verirlerdi.Aman yarabbi nasıl lezzetliydi.Hurma çekirdeğini günlerce cebimde gezdiridim.Çekirdeği bile gözümüze çok hoş gözükürdü.Birden fazla verdikleri hiç vaki olmamıştır. 
       Köylü çocugu olarak bende o yıllarda kamyon kasasında şehre giderdik.Şehre gidiş amacımız,koyun,keçi yada dana-inek gibi malları satmak için olurdu.Kamyon kasasını bu hayvanlarla birlikte kullanırdık.Şehre yaklaşırken şöför arabayı sağa çeker,şöför mavininden kasaya çıkan birisi ücretleri toplardı.Koyun başı şukadar,adam başı şukadar der ve paralar peşin ödenirdi.
        Şehirde alım satım biter bitmez en yakın bakkala gidilir ekmek arası helva alınır ve şehre geldiğimiz belli olurdu.Fakat buralarda kısa zaman kalındığı için şehir dilini öğrenme şansımız sıfırdı.Gurbetcilerimiz oralarda gördüklerini,duyduklarını yada gittikleri sinema filmlerini anlatırlardı.Bazen kendimizi kaptırıp aboov yada abariiii dediğimizde bizim gurbetci ters ters bakar bu kelimelerin şehirde söylenişini bize hatırlatırdı.Ama biz köylüyüz hemen unutuyorduk.Ben yıllar sonra şehre okumak için gittiğimde,okulda lakabım abarii olmuştu.
         Meryem amamın(halamın) oğlu Şaban ve İsmail'de Nevşehir'de okuyorlardı.Onlarda köye gelince bende yanlarına takılıyordum.Birgün Şaban'la birlikte bizim evden çıktık orta yola doğru inerken Müset emminin(Allah rahmet etsin) dükkanın önünde Dayının Hayri (göktaş)'la karşılaştık.Hayri İstanbul'dan yeni gelmiş,hala oğlu Şaban hoş geldin dedi,bende onun arkasından hoşgeldin la dedim.Hala oğlu bana ters ters baktı hoşgeldin la denmez dedi.La kelimesini hiç unutamadım.Demekki bayağı mahcup olmuşum.Ama benim için güzel bir anıydı.Sizlerle paylaşmak istedim.Herkese sağlık ve mutluluk dileklerimle.
                                                        
                                                                                     İlhan POYRAZ
                                                                                     20-11-2011