Bunları hatırlıyor musunuz?

Yüzyılımız teknolojik gelişmelerin zirvesine çıktı.

HAYÂ:  Eskiden “burnunu göstermekten utanırdı ninem.”

              Şimdilerde, çağdaşlık adına gösterilir oldu her uzuv.

VEFA: Eskiden “bir kahvenin kırk yıl hatırı olurdu.”

            Şimdilerde, sadece İstanbul’da bir semt adı olarak kaldı.

EDEP: Eskiden “edep bir taç idi ol nur-i Huda’dan.”

             Şimdilerde edepsizlik geçer akçe oldu âlemde.

ADALET: Eskiden, “Mülkün temeli” kabul edilirdi.

            Şimdilerde adamına, çetesine göre parsellenir oldu.

HAK: Eskiden “haksızlık karşısında susan dilsiz şeytan” kabul edilirdi.

            Şimdilerde, konuşamaz oldu, ezilmiş haklılar.

HUKUK:  Eskiden “hukuk” inanılır ve güvenilirdi.

            Şimdilerde, herkes, her kesim çiğner oldu.

KOMŞU: Eskiden  “aç yatırmazdık”, “külüne muhtaçtık” onlarsız yaşanmazdı.

            Şimdilerde, ölümünü üç gün sonra duyar olduk.

CÖMERTLİK: Eskiden “veren el alan elden üstün” bilirdik.

            Şimdilerde, vermeyene uyanık, almayana enayi der olduk.

GÜVEN: Eskiden sadece kale kapılarında olurdu kilit,

            Şimdilerde, camilerin ayakkabılıklarına kadar indirdik.

DOĞRULUK: Eskiden “söz ağızdan çıkardı” geri dönülmez olunurdu.

            Şimdilerde, fırıldaklık geçer akçe oldu.

ÇALIŞMAK: Eskiden “tarlada izi olmayanın, sofrada yüzü olmazdı” derdik.

            Şimdilerde, bankamatik memurlarından geçilmez oldu ortalık.

KARDEŞ: Eskiden candı, ciğerdi, hayat bağımızdı.

            Şimdilerde, miras için malını, canını alır olduk.

SIR: Dostlukları devam ettiren en sağlam bağ idi,

            Şimdilerde, “yerin kulağı var” sözüne, yerin gözü de eklendi.

TEVAZU: Eskiden insanı-ı kâmil olmanın, olmaz ise olmazıydı.

            Şimdilerde, “ben kimim? Sen benim kim olduğumu biliyor musun?”na döndü.

TERBİYE: Eskiden doğumdan ölüme kadar yol haritamızdı.

            Şimdilerde,  anlaşılmaz özgürlükler adına yok sayıldı.

SAYGI: Eskiden, insanlığın ölçüsünü belirlerdi ve insana değer katardı.

            Şimdilerde, devir değişti, her şey değişti bahanesi çıktı karşımıza.

HÜLASA: Sayıyı artırmak mümkün iken biz “anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az” diyerek sözü bağlayalım.

Muharrem Çifcibaşı, bizi, biz yapan değerlerin bir kısmını hatırlattı.